کد مطلب:188897 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:164
حرمت حریم خانواده
از آنجا كه خانواده نخستین جامعه ی طبیعی و كوچكترین گروهی است كه از تعدد و تجمع آن، جوامع بزرگ شكل می گیرد، لازمه ی حرمت نهادن به نهاد جامعه، ارج نهادن به نظام خانواده است.
تحكیم روابط اجتماعی نیازمند وجود پیوند صحیح و رابطه ی عاطفی و انسانی میان گروه های كوچكتر و خانواده هایی است كه جامعه از آن تشكیل شده است.
توصیه های مكرر قرآن و پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) به احترام گذاری فرزندان نسبت به پدر و مادر و رعایت حقوق اعضای خانواده از سوی هر یك از ایشان، خود توصیه ای است در راستای حفظ سلامت كلیت جامعه ی بشری.
امام باقر (ع) می فرماید:
سه چیز است كه خداوند به هیچ كس در آن سه رخصت نداده است (هیچ كس اجازه ی ترك آن را ندارد) 1- ادای امانت چه امانت دهنده نیك باشد یا فاجر. 2- وفای به پیمان چه فرد مقابل نیك باشد یا بدكار. 3- نیكی به پدر و مادر چه نیكوكار باشند و چه گنهكار! [1] .
[ صفحه 316]
و نیز امام باقر (ع) می فرماید: بدترین پدر كسی است كه محبت و نیكی فراوان وی به فرزندش موجب افراط و زیاده روی شود و بدترین فرزندان كسی است كه كوتاهی در حق پدر و مادر او را گرفتار خشم آنان - عقوق - كند. [2] .
امام باقر (ع) در بیان اهمیت رفتار فرزند با والدین می فرماید:
پدرم - زین العابدین - مردی را دید كه فرزندش در كنار او بود و فرزند به دست پدر تكیه داشت. از آن روز تا پایان عمر، هرگز پدرم با آن فرزند بی ادب سخن نگفت و سخن نگفتن با او به خاطر ناراحتی و نارضایتی از آن كار خطایش بود. [3] .
تحكیم روابط اجتماعی نیازمند وجود پیوند صحیح و رابطه ی عاطفی و انسانی میان گروه های كوچكتر و خانواده هایی است كه جامعه از آن تشكیل شده است.
توصیه های مكرر قرآن و پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) به احترام گذاری فرزندان نسبت به پدر و مادر و رعایت حقوق اعضای خانواده از سوی هر یك از ایشان، خود توصیه ای است در راستای حفظ سلامت كلیت جامعه ی بشری.
امام باقر (ع) می فرماید:
سه چیز است كه خداوند به هیچ كس در آن سه رخصت نداده است (هیچ كس اجازه ی ترك آن را ندارد) 1- ادای امانت چه امانت دهنده نیك باشد یا فاجر. 2- وفای به پیمان چه فرد مقابل نیك باشد یا بدكار. 3- نیكی به پدر و مادر چه نیكوكار باشند و چه گنهكار! [1] .
[ صفحه 316]
و نیز امام باقر (ع) می فرماید: بدترین پدر كسی است كه محبت و نیكی فراوان وی به فرزندش موجب افراط و زیاده روی شود و بدترین فرزندان كسی است كه كوتاهی در حق پدر و مادر او را گرفتار خشم آنان - عقوق - كند. [2] .
امام باقر (ع) در بیان اهمیت رفتار فرزند با والدین می فرماید:
پدرم - زین العابدین - مردی را دید كه فرزندش در كنار او بود و فرزند به دست پدر تكیه داشت. از آن روز تا پایان عمر، هرگز پدرم با آن فرزند بی ادب سخن نگفت و سخن نگفتن با او به خاطر ناراحتی و نارضایتی از آن كار خطایش بود. [3] .
[1] عن أبي جعفر (ع) قال: ثلا لم يجعل الله عزوجل لأحد فيهن رخصة: اداء الامانة الي البر و الفاجر، و الوفاء بالعهد للبر و الفاجر، و بر الوالدين برين كانا او فاجرين. كافي 2 / 162؛ بحار 74 / 56.
[2] الامام الباقر (ع): شر الآباء من دعاه البر الي الافراط، و شر الابناء من دعاه التقصير الي العقوق. تاريخ يعقوبي 2 / 320.
[3] الامام الباقر (ع): ان أبي نظر الي رجل و معه ابنه يمشي و الابن متكي ء علي ذراع الأب، قال: فما كلمه أبي مقتاله حتي فارق الدنيا. كافي 2 / 349؛ بحار 74 / 65.